עריכת הדף "בשורת הגאולה כח" (פסקה)

{{בשורת הגאולה}}
ויש לומר, אז כשם ווי דאָס איז בנוגע צו כללות ענין הגלות וגאולה, אַזוי איז דאָס אויך בנוגע צו דעם מקום פרטי וואו מ'געפינט זיך אין "חצי כדור התחתון" – אז היות אַז דאָס (דער "מקדש מעט"<ref name=":0">יחזקאל יא, טז. מגילה כט, א.</ref>) איז דער אָרט וואו כ"ק מו"ח אדמו"ר נשיא דורנו האָט קובע געווען מקומו, אַלס דער מקור אויף הפצת המעינות חוצה בכל העולם כולו, ווערט דוקא אין און פון דעם אָרט אויפגעטאָן די גאולה און בנין בית המקדש השלישי, "מקדש אד' כוננו ידיך"<ref name=":1">בשלח טו, יז.</ref>,

דאע"פ אַז מקומו אין אין ארץ הקודש, אין ירושלים עיר הקודש, על הר הקודש – איז אָבער וויבאלד אַז דאָס ווערט אויפגעטאָן דורך "מעשינו ועבודתינו כל זמן משך הגלות"<ref name=":2">תניא רפל"ז.</ref>, ובפרט אין סיום פון זמן הגלות דורך דער עבודה פון "יפוצו מעינותיך חוצה" – האָט מען אין דעם אָרט, און דוקא אין דעם אָרט, די גאנצע צוגעגרייטקייט צום "מקדש אד' כוננו ידיך",

ביז אַז תיכף ומיד ווערט אין דעם אָרט דער גילוי פון "מקדש אד' כוננו ידיך" – וואָס דאָס קען דאָך כ"ק מו"ח אדמו"ר נשיא דורנו מאָנען און אויספירן, אַז צום אַלעם ערשטן ווערט דער גילוי פון "מקדש אד' כוננו ידיך" אין דעם אָרט ("זיבן הונדערט און זיבעציק") וואו ער האָט געלעבט און געטאָן עבודתו במשך עשר שנים האחרונות שלו, דער סך הכל פון כל עבודתו.

און דוקא דורך דעם סיום העבודה אין חצי כדור התחתון, ביז אין דעם תחתון תחתון ביותר – "הויבט מען אויף"<ref name=":3">ראה תו"א בראשית ד, א. וראה לק"ש חי"ח ע' 33.</ref> און מ'איז מגלה דעם '''גאנצן''' בנין פון "מקדש אד' כוננו ידיך", ביז אויך דעם גג של הבנין, וואָס "מלך המשיח . . עומד על גג בית המקדש והוא משמיע להם לישראל ואומר ענוים הגיע זמן גאולתכם"<ref name=":4">ילקוט שמעוני ישעי' רמז תצט.</ref> – ווערט דאָס אַלץ "אויפגעהויבן" (אויפגעטאָן) דורך דער עבודה (הגבהה) פון דעם תחתון ביותר.

. . . כולל ועיקר – אין ברענגען די גאולה האמיתית והשלימה, וואָס כדי דער אויבערשטער זאָל דאָס דורכפירן בשלימות דאַרף ער (כביכול) האָבן די השתתפות פון יעדער איד, און דוקא אַלס נשמה בגוף, אַז דורך "מעשינו ועבודתינו" קומט די גאולה, און מ'דארף כביכול אנקומען אַז דער איד זאָל מסכים זיין, און נאכמער – ער זאל וועלן און מכריז זיין, אַז ניט נאר וואָס "'''הגיע זמן''' גאולתכם", נאָר ס'איז שוין דא די גאולה בפשטות, כמדובר לעיל אַז גאולה אין מלשון גילוי – דער גילוי אלופו של עולם אין "גולה" (װאָס ווערט דורך דער עבודה פון אַ אידן אין גלות).

(משיחת יום ב', כ"ח סיון תנש"א)