הצגת המקור של הדף "שיחת י"ד שבט תש"י - מוגה"

{{ספר השיחות קיץ ה'שי"ת}}(בשבוע הראשון להסתלקות כ"ק אדמו"ר נ"ע, ביום הרביעי אחרי תפלת השחר אמר כ"ק אדמו"ר שליט"א:)
דער דין איז דאך שלשה לבני שבעה להספד{{הערה|מועד קטן כז, ב. שולחן ערוך יורה דעה סימן שצד, סעי' א.}}.

איך האב געהאט א בריף פון איינעם, שרייבט ער מיר, אז בא חסידים זאגט מען דאך ניט קיין הספדים, אבער מען דערציילט וועגן אים, און דאס איז א הספד. און שרייבט מיר צו דעם א סיפור:

דער רבי האט אים געשריבן אין א בריוו: אין ווארף זיך ניט מיט קיין טיטולן. אז איך שרייב ידיד נפשי אדער ידידי עוז, איז דאס אזוי.

(ואמר כ"ק אדמו"ר שליט"א:) הגם אז מצד המקבל קען זיין אז דערווייל איז נאך ניט אזוי, אבער סופו להיות כן.

ובהתאם צו דעם, וואס מיר קוועטשט דער שבעה להספד, וועל איך דערציילן סיפורים פון רבי'ן.

(וכך הי' עושה גם בשאר ימי השבעה אחרי התפלה).

{{הערות שוליים}}

[[קטגוריה:ספר השיחות קיץ ה'שי"ת]]
[[קטגוריה:שיחות קודש תש"י-תשמ"א|אא]]
[[קטגוריה:שיחות קודש תש"י]]
[[קטגוריה:שיחות כ"ק אדמו"ר שליט"א|אא]]