לקוטי שיחות חלק א/נח: הבדלים בין גרסאות בדף

ב. די דערקלערונג וועגן דער שייכות צווישן דאגות הפרנסה, מבול און מקווה - איז אַזוי: <br>

דער פנימיות'דיקער ענין פון מקוה איז "ביטול", אַזוי ווי דער רמב"ם{{הערה|הלכות מקוואות פרק יא הלכה יב (בשינוי לשון קצת).}} שרייבט "שיטבול במי הדעת הטהור" (ער זאָל זיך טובל זיין אין די וואַסערן פון ריינעם דעת). דעריבער דאַרף אַ מקוה האַלטן פערציק סאה, וואָס דאָס איז די מאָס "שכל גופו עולה בהן"{{הערה|חגיגה יא, א.}}, ד. ה. וואָס זיי נעמען אַרום דעם גאַנצן מענטשלעכן קערפער, און "טבילה" איז די זעלבע אותיות ווי "הביטל"{{הערה|סידור סוף כוונת המקוה}}, ד. ה. אַזדער ביטול וואָס ער גייט ארויס פון זיין איך פּועל'ט אין אים אן עלי' (דערהויבונג), אז ער ווערט אַ כלי צו קדושה.