ברכת ערב י"א ניסן תש"נ - מוגה: הבדלים בין גרסאות בדף

{{ספר השיחות תשמ"ז-תשנ"ב}}

א. לכל לראש – אמן כן יהי רצון אויף כל האמור לעיל<ref>בברכת אנ"ש שי'.}}, ובפרט אויף דער ברכה פון גאולה האמיתית והשלימה ע"י משיח צדקנו, וואָס אויף דעם במיוחד זאָגט מען דעם לשון: "אמן כן יהי רצון" (כמובן פון דברי הרמב"ם<ref>הל' פרה אדומה ספ"ג שסיומה "אכי"ר" (כן הוא בספרי הדפוס הנפוצים). ע"פ הפס"ד כן צ"ל '''חתימת''' כל כיו"ב. וראה לקו"ש חכ"ח ע' 135 ואילך.}}). – כולל ברכות אלו שבמכתבים וכיו"ב.

און זיכער וועט דער אויבערשטער מקיים זיין הבטחתו "ואברכה מברכיך"<ref name=":0">לך לך יב, ג.}}, אַז כל המברך מתברך<ref>ראה סוטה לח, ב. ירושלמי ברכות ספ"ח, הובא בתוד"ה ואברכה – חולין מט, א.}}, בברכתו של הקב"ה, וואָס "תוספתו מרובה על העיקר"<ref>ב"ר פס"א, ד. ועוד. וראה בארוכה לקו"ש ח"ה ע' 422 ואילך.}}, און זי איז מידו המלאה הפתו­חה הקדושה והרחבה<ref>ברכה השלישית. ומן התורה האחרונה בברהמ"ז (ברכות מח, ב).}} – לכל אחד ואחת מישראל, בכל המצטרך לו (לה), ופשיטא בריאות הגוף און בריאות הנשמה לכאו"א עם כל בני ביתו, מיט הרחבה אין פרנסה גשמית און אין פרנסה רוח­נית, כולל בענין שהזמן גרמא – אַז אַלע הכנות לחג הפסח זאָלן זיין מתוך שמחה וטוב לבב סיי בגשמיות און סיי ברוח­ניות.

ב. אין דעם קומט צו נאָכמער בשעת די משאלות לבבם איז פון אַ ריבוי אידן – און איז געזאָגט געוואָרן בדיבור, בגלוי ובפרהסיא, במעמד כו"כ עשיריות מישראל, ו"ברוב<ref>משלי יד, כח.}} עם – הדרת מלך", מלך מלכי המלכים הקב"ה – כידוע די מעלה פון אַ '''ציבור''' מישראל<ref>ראה ברכות ח, רע"א. שו"ע אדה"ז או"ח סק"א ס"ה. וראה [[אגרת הקודש סימן כ"ג|אגה"ק סכ"ג]]. ד"ה החלצו תרנ"ט פ"י (וראה גם שם פ"ז). ועוד.}}, כמ"ש<ref>ישעי' נה, ו.}} "דרשו ה' בהמצאו קראוהו בהיותו קרוב", וארז"ל<ref>ר"ה יח, א. וש"נ. וראה רמב"ם הל' תשובה פ"ב ה"ו.}} אַז בציבור איז הקב"ה "בהמצאו" און "קרוב" במשך כל השנה.

ובפרט אַז נוסף צו דער מעלה אין נפש (בקשת וברכת הציבור) קומט צו אויך המעלה מצד דעם מקום און דעם זמן: במקום – דער בית הכנסת ובית המדרש ובית מעשים טובים פון כ"ק מו"ח אדמו"ר נשיא דורנו, ובזמן – אין חודש ניסן, וואָס איז פאַרבונדן מיט "נסי ניסים" (כמובן פון דברי הגמרא קרוב לסיום וחותם מס' '''ברכות'''<ref>נז, רע"א ובפרש"י.}}), ובזה גופא – בשנת ה'תש"נ, ר"ת הי' תהי' שנת נסים.

ומצד די אַלע מעלות (בנפש במקום ובזמן<ref>הג' ענינים דעולם שנה נפש שעליהם מיוסד כל ס' יצירה (אוה"ת יתרו ע' תתכג. ועוד).}}) – ווערן די אַלע ברכות און גוטע וואונטשן זיכער נתקבל ומקויים בפועל ביתר שאת וביתר עוז,

כולל ובמיוחד – די ברכה העיקרית (ווי מ'האָט פריער געזאָגט בדיבור ובפרהסיא): גאולה האמיתית והשלימה על ידי משיח צדקנו, וואָס איז אויך אַן ענין שהזמן גרמא: "בניסן<ref>ר"ה יא, רע"א. שמו"ר פט"ו, יא.}} נגאלו ובני­סן עתידין להגאל", ובפרט אַז אין חודש ניסן עצמו זיינען שוין דורך צוויי שב­תות<ref>להעיר משבת קיח, ב: אלמלי משמרין ישראל שתי שבתות כו'.}}, און מ'גרייט זיך און מ'שטייט שוין בסמיכות ממש צו חג הפסח צוזאַ­מען מיט "גאולתנו ופדות נפשנו"<ref>הגש"פ ברכת "אשר גאלנו".}} – די חירות אמיתית פון יעדער אידן און פון אַלע אידן, בגאולה האמיתית והשלימה ע"י משיח צדקנו,

ותיכף ומיד ממש – ווי דער נתינת כח פון פרשת השבוע – "צו", "אין<ref>תו"כ ופרש"י ריש פרשתנו. וראה אוה"ח הקדוש פרשתנו (ו, ב): ובדרך רמז תרמוז כל הפרשה על גלות האחרון כו' והודיע למשה לזרז לישראל כו', עיי"ש. וראה או"ת להה"מ (הוצאת קה"ת) ריש פרשתנו.}} צו אלא לשון זירוז מיד ולדורות", און דערפון קומט מען גלייך ובפרט ע"י הקריאה גלייך (קודם תפלת מנחה זו) צו "ויהי ביום השמיני" – דער ענין הגאו­לה<ref>ראה [[לקוטי תורה צו|לקו"ת פרשתנו]] יא, א. ובכ"מ.}}.

ובפשטות – אַז "בנערינו ובזקנינו גו' בבנינו ובבנותינו"<ref>בא י, ט.}}, "וארו עם ענני שמיא"<ref>דניאל ז, יג. סנהדרין צח, א.}}, גייען אַלע אידן אין ארץ הקודש, ולירושלים עיר הקודש, ולהר הקודש, ולביהמ"ק ולקודש הקדשים, "ושם<ref>לשון תפלת מוסף.}} נעשה לפניך את קרבנות חובו­תינו תמידים כסדרם ומוספים כהלכתם כו' כמצות רצונך".

און נאָך קודם לזה (תיכף בשעת אידן בענטשן נאָך אידן כנ"ל) – ווערן מקויים אַלע ברכות בפועל, ע"ד הפס"ד בשו"ע<ref>או"ח סתקע"א ס"ג. וראה תענית ח, ב.}} אַז בשעת אידן מאַכן אַ החלטה טובה, גיט דער אויבערשטער תיכף דעם שכר (כאילו מ'האָט עס אָפּגעטאָן בפועל וב­שלימותו). און מ'גייט מחיל אל חיל מיטנעמענדיק מיט זיך אַלע ברכות האמורות – "ואברכה מברכיך גו'", כל המברך מתברך, כנ"ל.

ג. אין די אַלע ברכות קומט צו נאָכמער מצד דעם וואָס בחודש ניסן עצמו שטייט מען ביום עשתי עשר לחודש ניסן, נשיא לבני אשר<ref>לשון הכתוב – נשא ז, עב.}}, וואָס "הוא יתן מעדני מלך"<ref>לשון הכתוב – ויחי מט, כ. וראה לקוטי לוי"צ אגרות קודש ע' שכד­כה. ע' תיט.}} – די שלימות אין המשכת הברכות. ולהוסיף, אַז אשר איז פאַרבונדן במיוחד מיט חג הפסח, כמרומז בזה וואָס אשר איז בגימטריא תק"א<ref>הגימטריא ד"דצ"ך עד"ש באח"ב" – כמבואר בסידור שבהערה הבאה.}} (כמבואר בכתבי האריז"ל<ref>סידור האריז"ל (ר' שבתי מרשקוב. וכן בקול יעקב) בסדר ההגדה פיסקא ר"י הי' נותן בהם סימנים.}}) – וואָס תק"א באַווייזט אויף אַ המשכה (ברכה) שלמעלה מסדר השתלשלות<ref>ראה לקו"ש חכ"ו ע' 207.}}, און דאָס ווערט נמשך למטה און פועל'ט אין עולם<ref>הן בסור מרע – נגוף למצרים והן בעשה טוב – רפוא לישראל (ראה סידור קול יעקב שם), כפי שנפעל ע"י המכות (דצ"ך עד"ש באח"ב בגימטריא תק"א).}} (ווי דאָס איז געווען בחג הפסח).

און אין דעם גופא ווערט ניתוסף נאָכמער בי"א ניסן שנה זו, ווען מ'הויבט אָן זאָגן קאַפיטל פ"ט בתהלים<ref>ע"פ המנהג לומר הקאַפיטל תהלים המתאים לשנות חייו (מכתב כ"ק מו"ח אדמו"ר נדפס ב"קובץ מכתבים" לתהלים ע' 214. אגרות קודש שלו ח"י ע' נג. וש"נ).}} וואָס דאָרטן<ref>בפסוק ג.}} שטייט "עולם חסד יבנה", וועל­כער איז פאַרבונדן מיט אברהם אבינו<ref>ראה זח"א רל, ב (ושם מקשר עוד כמה פסוקים ממזמור זה עם אברהם אבינו. וראה גם הערה 32). ח"ב עט, א.}} ("אחד<ref>יחזקאל לג, כד.}} הי' אברהם") צו וועמען דער אויבערשטער האָט מבטיח געווען "וא­ברכה מברכיך"<ref name=":0" />.

און אויך התחלת המזמור – "משכיל לאיתן האזרחי" – איז פאַרבונדן מיט אברהם<ref>ב"ב טו, א: איתן האזרחי זה הוא אברהם (וראה פרש"י תהלים עה"פ). ובזח"א שם: משכיל לאיתן האזרחי האי תושבחתא אברהם אבינו אמרה בשעתה כו', עיי"ש.}}, און פאַרבונדן מיט המשכת ברכה צו יעדער אידן, וכידוע די תורה פון דעם אַלטן רבי'ן עה"פ ("משכיל ל­איתן האזרחי"), איבערגעגעבן דורך כ"ק מו"ח אדמו"ר<ref>קונטרס לימוד החסידות ע' 6­5. נעתק גם ב"קובץ י"א ניסן שנת הפ"ט" (קה"ת, תש"נ) אות ד.}}.

ביז'ן סיום המזמור – "ברוך ה' לעולם אמן ואמן", אַז די אַלע ברכות ווערן נמשך פון (שם) '''הוי'''' אין עולם, און מיט אַן אישור כפול – "אמן ואמן"<ref>ראה בכ"ז בארוכה קובץ הנ"ל אות סד ואילך.}}.

ובפשטות – אַז דער אויבערשטער בענטשט אַלע אידן בכל הברכות מאל"ף עד תי"ו<ref>כמרומז בנדו"ד "צו (זירוז מיד ולדורות) את (מאל"ף עד תי"ו)".}}, און מוסיף זיין מתוך שמחה וטוב לבב בכל עניני טוב, אָנהויבנדיק, אַז יעדער איינער האָט אמת'ע נחת פון זיך אַליין, און פון אַלע בני בית, און פון דעם גאַנצן אַרום, און האָט דעם נחת הכי עיקרי – וואָס אבינו שבשמים האָט פון אַלע זיינע קינדער, כל בני ובנות ישראל, וואָס יעדער איינער פון זיי גע­הערט צום "עם<ref>ישעי' מג, כא.}} זו יצרתי לי תהלתי יספרו" (כמדובר לעיל בארוכה<ref>שיחת [[שיחת ויקרא תש"נ - מוגה|ש"פ ויקרא, ה' ניסן]] (ס' השיחות תש"נ ח"א ע' 378 ואילך).}}), "ת­הלתי יספרו" שוין איצטער, און ממשיך זיין דעם "תהלתי יספרו" אין ארץ הקודש בגאולה האמיתית והשלימה.

ויהי רצון, אַז תיכף ומיד ממש זאָל יעדער איינער זעהן בגלוי, ווי אין זיינע אייגענע ד' אמות ווערן נתמלא אַלע ברכות פון דעם אויבערשטן, ובשלימות, מידו המלאה הפתוחה הקדושה והרחבה, בטוב הנראה והנגלה, און נאָכדעם גלייך – "ילכו מחיל אל חיל"<ref>[[תהלים פרק פ"ד|תהלים פד, ח]].}}, ביז "יראה אל אלקים בציון", ומתוך שמחה וטוב לבב,

{{הערות שוליים}}

[[קטגוריה:שיחות כ"ק אדמו"ר שליט"א|שא]]