2,086
עריכות
מ (החלפת טקסט – "ת" ב־"קטגוריה:שיחות אדמו"ר שליט"א - תשנ"ב") |
מ (החלפת טקסט – "המהר"ל" ב־"מהר"ל") |
||
| שורה 79: | שורה 79: | ||
בשעת דער אויבערשטער (אין תורה) רעכנט אויס די נדבות וואָס אַ איד דאַרף ברענגען – הויבט ער אָן מיט "זהב", ווייל דערמיט ווערט אַרויסגעבראַכט (ניט סתם די חשיבות פון זהב מצ"ע (בלי כל שייכות צו נדבת המשכן על ידי ישראל), נאָר דאָס ברענגט אַרויס) די חשיבות ומעלה פון אַ אידן, אַז דער ערשטער – ראשון במעלה – פון זיינע נכסים (און במילא פון זיינע נדבות) איז "זהב", די טייערסטע און חשוב'סטע זאַך. | בשעת דער אויבערשטער (אין תורה) רעכנט אויס די נדבות וואָס אַ איד דאַרף ברענגען – הויבט ער אָן מיט "זהב", ווייל דערמיט ווערט אַרויסגעבראַכט (ניט סתם די חשיבות פון זהב מצ"ע (בלי כל שייכות צו נדבת המשכן על ידי ישראל), נאָר דאָס ברענגט אַרויס) די חשיבות ומעלה פון אַ אידן, אַז דער ערשטער – ראשון במעלה – פון זיינע נכסים (און במילא פון זיינע נדבות) איז "זהב", די טייערסטע און חשוב'סטע זאַך. | ||
וואָרום די מציאות פון אַ איד – נאָך מתן תורה – איז אַזאַ, אַז אפילו זייענדיק למטה אין גשמיות העולם, וואו מ'דאַרף אָנקומען (ביים בויען אַ משכן) אויך צו כסף ונחושת וכו' (און בכמות – מער ווי צו זהב), איז ער צום אַלעם ערשטן אַן עשיר בעצם{{הערה|להעיר ממ"ש (מלאכי ג, יב) "כי תהיו אתם ארץ חפץ גו'", וידועה תורת הבעש"ט ([[היום יום י"ז אייר|"היום יום" יז אייר]]): אָט אַזוי ווי די גרעסטע חכמים וועלען אייביג ניט דערגיין די גרויסע טבעיות'דיקע אוצרות, וועלכע השי"ת האָט טובע געווען בארץ, אַז הכל הי' מן העפר (קהלת ג, כ), אָט אַזוי קען קיינער ניט דערגיין די גרויסע אוצרות וואָס ליגען אין אידן, וואָס זיי זיינען דעם אויבערשטענס ב"ה ארץ חפץ.}}, אַ "בן מלך"{{הערה|ראה שבת סז, א.}}, און נאָכמער – "מלך" אַליין{{הערה|ראה תקו"ז בהקדמה (א, ריש ע"ב).}}, וואָס מציאותו איז (און אים געהערט) די טייערסטע זאַך – "זהב", ר"ת "זה הנותן בריא"{{הערה|ראה רבותינו בעה"ת ריש פרשתנו. פי' הרא"ש שם. אגרת הטיול (לאחיו של | וואָרום די מציאות פון אַ איד – נאָך מתן תורה – איז אַזאַ, אַז אפילו זייענדיק למטה אין גשמיות העולם, וואו מ'דאַרף אָנקומען (ביים בויען אַ משכן) אויך צו כסף ונחושת וכו' (און בכמות – מער ווי צו זהב), איז ער צום אַלעם ערשטן אַן עשיר בעצם{{הערה|להעיר ממ"ש (מלאכי ג, יב) "כי תהיו אתם ארץ חפץ גו'", וידועה תורת הבעש"ט ([[היום יום י"ז אייר|"היום יום" יז אייר]]): אָט אַזוי ווי די גרעסטע חכמים וועלען אייביג ניט דערגיין די גרויסע טבעיות'דיקע אוצרות, וועלכע השי"ת האָט טובע געווען בארץ, אַז הכל הי' מן העפר (קהלת ג, כ), אָט אַזוי קען קיינער ניט דערגיין די גרויסע אוצרות וואָס ליגען אין אידן, וואָס זיי זיינען דעם אויבערשטענס ב"ה ארץ חפץ.}}, אַ "בן מלך"{{הערה|ראה שבת סז, א.}}, און נאָכמער – "מלך" אַליין{{הערה|ראה תקו"ז בהקדמה (א, ריש ע"ב).}}, וואָס מציאותו איז (און אים געהערט) די טייערסטע זאַך – "זהב", ר"ת "זה הנותן בריא"{{הערה|ראה רבותינו בעה"ת ריש פרשתנו. פי' הרא"ש שם. אגרת הטיול (לאחיו של מהר"ל) חלק הרמז אות ז. תורה שלימה עה"פ פרשתנו כה, ג (אות לח).}} – דער נותן (דער איד) אויך ווי ער שטייט למטה, איז ער בתכלית השלימות פון בריאות, בגשמיות וברוחניות. | ||
נאָכמער: נוסף אויף דעם וואָס די הקדמה פון זהב ברענגט אַרויס די מעלה וחשיבות פון '''אידן''' בכלל – איז דאָס נוגע במיוחד אין דעם ענין גופא פון "ועשו לי מקדש ושכנתי בתוכם", וואָרום דער כח צו אויפמאַכן "ועשו לי מקדש ושכנתי בתוכם" קומט דורך אַ '''אידן''', וואָס אויך זייענדיק למטה איז ער "עליונים", בדרגת "זהב". | נאָכמער: נוסף אויף דעם וואָס די הקדמה פון זהב ברענגט אַרויס די מעלה וחשיבות פון '''אידן''' בכלל – איז דאָס נוגע במיוחד אין דעם ענין גופא פון "ועשו לי מקדש ושכנתי בתוכם", וואָרום דער כח צו אויפמאַכן "ועשו לי מקדש ושכנתי בתוכם" קומט דורך אַ '''אידן''', וואָס אויך זייענדיק למטה איז ער "עליונים", בדרגת "זהב". | ||